Golden retriever jest jedną z ras psów, należącą do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących.

Historia rasy:  Wśród kynologów do dnia dzisiejszego trwają spory, co do pochodzenia tej rasy psów. Z pewnością jednak jej powstanie można przypisać wysiłkom lorda Tweedmoutha w połowie XIX w.n.e.

Pierwsza, dosyć, „egzotyczna” i mało prawdopodobna teoria wywodzi golden retrievera od dawnych owczarków kaukaskich, tresowanych do cyrku, które w ramach objazdowych występów cyrkowych trafiły w 1885 r. do angielskiego miasta Brighton. Właśnie tam sir Dudley Marjoribanks, przyszły lord Tweedmouth miał odkupić je od cyrku i skrzyżować z bloodhoundami.

Golden retreiver powstał jednak prawdopodobnie w wyniku skrzyżowania nieistniejącego już obecnie żółtego retreivera gładkowłosego ( flat coated retriever) z seterem irlandzkim i nieistniejącym dziś tweed water spanielem. W owym czasie wielką popularnością cieszyło się na wyspach brytyjskich myślistwo. Szczególnie chętnie polowano zaś na ptactwo, zarówno wodne jak i lądowe. Lord Tweedmouth stworzył więc rasę, by zaspokoić zapotrzebowanie myśliwych na psa, który byłby zdolny aportować postrzałki z lodowato zimnej wody. Golden retreiver okazał się znakomitym aporterem i psem myśliwskim, którego używa się do aportowania dzikiej kaczki oraz ptactwa przybrzeżnego.

Ze względu na szatę golden retreivera początkowo uznawano za retrievera gładkowłosego i dopiero w 1913 r. uznano za osobną rasę psów, zaś do 1920 r. pies ten był znany jako golden flat coat.

Golden retreiever jest psem wszechstronnie uzdolnionym, wykorzystywanym wciąż w polu, do aportowania i czasami tropienia; jako opiekun niewidomych; jako specjalistę w dogoterapii, a z uwagi na doskonały węch - jako psy policyjne (wyszukiwanie narkotyków) oraz ratownicze oraz w konkursach na posłuszeństwo. Ciekawostką jest, że pierwsze trzy psy, którym udało się zdobyć tytuł Championa Posłuszeństwa („Obedience Champion”) amerykańskiej organizacji kynologicznej AKC („American Kennel Club”), były właśnie golden retrieverami.

Zalety użytkowe tej rasy psów, oraz cechy umożliwiające życie w rodzinie, sprawiły, że golden retreiver stał się niemal tak samo popularnym psem towarzyszącym jak labrador.