Pies islandzki (islandzki pies pasterski) - jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych szpicy pasterskich.
Historia rasy: Islandzki szpic pasterski jest jedyną rodzimą rasą Islandii. Pojawił się w Islandii wraz z pierwszymi osadnikami-wikingami (874-930) i pochodzi w prostej linii od norweskiego buhunda. Jego zadaniami było pasterstwo, ciągnięcie sań, ale też był używany jako pies myśliwski. Po wybiciu dzikiej zwierzyny pies islandzki został oddelegowany do stróżowania i zaganiania bydła.
Przez stulecia islandzki szpic pasterski oraz sposób jego pracy przystosowały się do lokalnego terenu, gospodarki oraz trudnej walki o przetrwanie Islandczyków; stał się on niezastąpiony przy wypasie gospodarskiego inwentarza. Rasa ta została zdziesiątkowana epidemia nosówki i była zagrożoną całkowitym wyginięciem, gdyby nie wysiłki hodowców z Islandii i Wielkiej Brytanii.
W ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci wzrosła popularność psa islandzkiego, i niezależnie od faktu, iż rasa jest nadal mało liczna – nie jest już uznawana za zagrożoną wymarciem. Stał się również popularnym psem towarzyszącym
